گفتگویی صمیمی با دانشجوی کوهنورد دانشکده شریعتی به مناسبت هفته تربیت‌بدنی

۲۵ مهر ۱۴۰۱ | ۱۰:۱۷ کد : ۵۶۱۰ اخبار و رویدادها
تعداد بازدید:۱۱۲۰
گفتگویی صمیمی با دانشجوی کوهنورد دانشکده شریعتی به مناسبت هفته تربیت‌بدنی

به گزارش روابط عمومی، درآستانه‌ی روز تربیت‌بدنی و ورزش(در 26 مهرماه)،  با دانشجوی دانشکده شریعتی که به عنوان بانوی ایرانی توانسته به قله‌های بلند فراوانی در کشور صعود کند،  به گفتگو نشستیم و خواستیم از تجربیاتش در صعود به ارتفاعات مختلف برایمان بگوید.

-لطفا خودتان را معرفی کنید ؟
سودابه خلیفی ترم آخر ایمنی صنعتی دانشکده شریعتی هستم

-ورزش کوهنوردی را از کی آغاز کردید؟
از اردیبهشت سال 92

-شما گروهی اقدام به صعود می کنید یا انفرادی؟
هم گروهی و هم انفرادی اما اغلب بصورت گروهی با دوستان و همکاران کوهنوردی می‌کنیم چرا که بیشتر ارتفاعات از سطح دریا، بالای 4000 متر می باشد که نیاز به صعود گروهی دارد.

-اولین صعودتان را به یاد دارید؟
بله اولین بار به ارتفاعات شهرک هیو شهرستان ساوجبلاغ از توابع استان البرز صعود داشتم که در ابتدای شروع برای این ورزش از ارتفاعات پایینتر از 4000 متر آغاز کردم.

-هنگام رسیدن به قله، چه احساسی دارید؟
حس غرور از اینکه یک بانوی ایرانی می‌تواند در ارتفاعات بالا با بسیاری از محدودیتهایی که وجود دارد صعود کند.

-بجز کوهنوردی، در ورزش دیگری فعالیت می‌کنید ؟
بله ورزش رکاب زنی(دوچرخه سواری) را به صورت گروهی انجام میدهم

-از سختیهای صعود و کوهنوردی برایمان بگویید؟
از آنجا که من یک خانم هستم محدودیتهایی وجود دارد اما اگر از توان و قدرت بدنی خوبی برخوردار باشیم این مشکلات کمتر میشود. صعود تابستانه نسبت به زمستانه مناسب تر و راحت است و با مشکلات کمتری مواجه می شویم.

-ترس از ارتفاع دارید؟
خیر. چون قبلا در آتش نشانی و راپل فعالیت داشتم با این موضوع مشکل چندانی نداشته‌ام.  البته در بسیاری از قله‌ها، ارتفاع‌زدگی در آن هست و قوانین خاصی دارد که باید رعایت شود تا مشکلی پیش نیاید. همچنین تمرینات زیاد و دانستن نکات فنی و سروکار داشتن با ارتفاع،  ترس کم کم از بین میرود.

-به کدام ارتفاعات صعود کرده‌اید و از میان آنها کدام را بیشتر دوست داشتید؟
قله‌های فراوانی را فتح کردم  و بسیار است، اما از میان آنها قله شاه البرز از شهرستان طالقان و قله سبلان، که بکر و زیبا  و البته طولانی و سخت بودند ولی حس بسیاری خوبی در مسیر داشتم.

-چه شد که به کوهنوردی علاقمند شدید؟
در سال 90 در محلی که کار می کردم به دعوت یکی از همکارانم به صورت تفریحی در ارتفاعات پایین، برای کوهنوردی با گروهی همراه شدم و چون به ورزش علاقه داشتم بسیار برایم جذاب و لذت بخش بود و همین شد که به ادامه این ورزش علاقه‌مند شدم و اکنون با تیم کوهنوردی هشتگرد فعالیت می‌نمایم.

-چه راهنمایی برای کسانی که می‌‌خواهند کوهنوردی کنند، دارید و در واقع توصیه شما به دانشجویان علاقه‌مند به این رشته چیست؟
کوهنوردی یک رشته بسیار مفرحی می‌باشد و از نظر من این خوبی را دارد که رقابتی نیست و هرجا فردی احساس خستگی کند می‌تواند ادامه ندهد. همچنین کسانی که بخواهند در این رشته فعالیت نمایند باید جسارت و علاقه داشته باشند چرا که سختیهای خاص خودش را دارد و صبر و استقامت نیاز دارد در عین حال که احساس شادی، غرور و اقتدار ایجاد می‌کند.
و توصیه‌ام به دانشجویان این است که سعی کنند یک رشته ورزشی را انتخاب و ادامه دهند و صبور و پیگیر باشند و خسته نشوند.

-کوهنوردی چه خصوصیات و احساساتی را در شما ایجاد کرد؟
برنامه‌ریزی و سروقت بودن را در زندگی به من یاد داد و از همه مهمتر، صبر و آستانه تحمل را بالا می‌برد
به نظر من کوهنوردی علاوه برطراوت و سلامتی، پشتکار و اراده انسان را قوی می کند.

-و در پایان، چه برنامه‌هایی برای آینده در نظر دارید؟
دوست دارم ارتفاعات بلند‌تر را نیز تجربه کنم و برنامه‌ام این است تمام قله های ایران را تا 5 سال آینده فتح کنم و در مرحله بعد،  اگر توانستم به ارتفاعات خارج از کشور، صعود نمایم.
 

از وقتی که در اختیار ما گذاشتید سپاسگزاریم.

 

کلیدواژه‌ها: مصاحبه دانشجوی کوهنورد


نظر شما :